#26. Uczucia.

            Hyuuga siedziała przy stoliku, gdzie było Akatsuki, rozgadywała się z tamtejszymi dziewczynami. Próbowała za nimi nadążać w piciu wina, ale jednak to było dla niej za szybkie tempo. Świat w jej głowie zaczął wirować, spojrzała na swojego chłopaka, który najwyraźniej dobrze się bawił ze swoją byłą dziewczyną. Miała ochotę przerwać im zabawę, lecz alkohol jeszcze nie stłumił jej rozsądku. Musiała jednak przyznać – była cholernie zazdrosna. Hidan to widział i uśmiechał się triumfalnie, musi to wykorzystać.

- Hina…

- Hinata! – przerwał mu wrzask Deidary, był głośniejszy. ­– Może zatańczymy, skoro twój goguś porwał mi partnerkę? – wtem napotkał groźne spojrzenie siwego mówiące, „ja miałem jej to zaproponować”, odpowiedział wzrokiem „to trzeba było wcześniej ruszyć dupę”. Jeszcze by sobie niemo pogadali, ale nie przystoi by dama czekała

            Wtedy też ogłoszone zabawę w odbijanego, gdzie Kakuzu się zerwał widząc Kushinę, ba nawet strącił na podłogę swoje krzesło, czym zszokował i rozbawił kumpli. Żeby tak się zachowywał, szok. Naruto spojrzał się na Hinatę, jego celem jest ją odbić. Dziewczyna lekko się chwiała, to nie dobrze, może za dużo wysiłku? Musi ją podpytać. Nagato postanowił pomóc Naruto i razem z kilkoma chłopakami postarają się nie dopuszczać Hidana do białookiej. Jego wkurwiona mina będzie dla nich nagrodą.

            Rozbrzmiały dźwięki piosenki, panowie objęli partnerki w talii i śmiało z nimi tańczyli, Naruto ciężko było się odbić od Mariko, co zauważyli jego rodzice i się wtrącili.

- Odbijamy! – zawołała Kushina rozdzielając syna z tą laleczką.

            Potem gdy chłopak przejął Ayę do czerwono włosej dołączył Kakuzu. Nawet się nie rozkręcił, a kobieta została mu odebrana przez Yahiko, któremu wcześniej Naruto wytłumaczył jego zamiary. Nie zamierza przez idiotę stracić pracy czy coś. Deidarze kilka razy zdarzyło się, że odbijali go mężczyźni, z czego Obito śmiał się jak histeryk. Sam kilka razy tego dokonał, za co dostał po łbie. Hidan już miał odbić Hinatę, ale Nagato przed nos wystawił mu Mariko, dzięki czemu Naruto w końcu mógł mieć Hyuugę w swych objęciach.

- Chodźmy na dwór – powiedział jej na ucho, przytaknęła. Świeże powietrze po trochu zrobiło jej lepiej, ale spowite wino pobudzało ją w nadto wesoły humor. – Piłaś czy co? – zapytał z uśmiechem.

- Nie… tak… może trochę – zaśmiała się, próbując przejść po linii prostej wyznaczonej przez chodnik. – Widzisz, przeszłam.

- To nie zmienia faktu, że jesteś pijana – zaśmiał się.

- Nie jestem – stanęła tuż przed nim, mając urażoną minę.

- Jesteś. Masz słabą głowę do picia – oznajmił obejmując ją, na co prychnęła zła i go odtrąciła. – No chyba się o taką błahostkę nie gniewasz. Każdy się upije prędzej czy póź…

- Jak się tańczyło z Mariko? Trochę za krótko, prawda? – zaczęła z wyrzutem, ten się uśmiechnął. Jest o niego zazdrosna. – Co się głupio cieszysz? – warknęła.

- Spokojnie, bo mnie jeszcze uderzysz – zaśmiał się, nie mógł zachować powagi. Pierwszy raz jest o niego tak poważnie zazdrosna. – Przypominam, że to ciebie… jak mu tam było, Sasori pocałował!

- W policzek i się zgodziłeś.

- Liczy się! – zawołał zaśmiany.

- Ja nie robiłam tego z własnej woli. To twoja wina, trzeba było się postarać w złapaniu krawatu – odparła obojętnie patrząc w bok. Teraz to niby jego wina?

- Ale… Ty… Bo… - szukał wymówek. – Zostawmy to, chodź mnie przytul – zawołał słodko, już do niego podchodziła, kiedy oczy chłopak a zostały od tyłu zakryte.

- Cześć Naruś – zawołała Mariko, cmokając go w usta, źle zrobił, że się odwrócił. – Czemu nie jesteś w środku? Ominęła cię zabawa w „złap za coś partnera”, śmiesznie było.

- To nic. Nie żałuję, spędzałem miło czas z dziewczyną – przyciągnął do siebie lekko zagniewaną Hyuugę, całując ją w skroń. Następnie przedstawił je sobie, ich rozmowa i posyłane sobie uśmiechy były bardzo sztuczne, ale Naruto tego nie widział. Śmiało zostawił dziewczyny sam na sam odchodząc po coś do Yahiko, który miał do niego jakąś sprawę.

- Ach, ten Naruto, nic się nie zmienił – zaczęła przyjaźnie. – No może zmienił mu się gust do dziewczyn. Nie sądziłam, że zacznie lubić takie nieśmiałe laski, przecież lubił się zabawiać na całego.

- Najwyraźniej wydoroślał – stwierdziła dziewczyna, starała się nie dać strącić z równowagi.

- Czy ja wiem? Przyznam, że byłam w szoku, że ma dziewczynę. Zachowuje się jak singiel, a może jesteś jego jednorazówką? – zasugerowała wrednie.

- To,  że niechcący dałaś mu buziaka w usta i bawiłaś na parkiecie, nie znaczy, że jest wolny. Nie wyobrażaj sobie za dużo – odparła, cudem powstrzymywała się od wyzwisk.

- Widzę, że się mnie obawiasz. Słusznie, bo zatęskniłam trochę za Naruto, a teraz się spotkaliśmy… To chyba przeznaczenie – powiedziała niewzruszona jej postawą.

- Tak sobie wmawiaj – odparła, bez przeszkód ją wymijając. – Ach właśnie – odwróciła się jeszcze do niej – przyznam, że czułam się zazdrosna, ale najwyraźniej nie ma o co.

- Też nie stanowisz dla mnie konkurencji, ale wiedz, że jeszcze nie raz się spotkamy – zakomunikowała, wymijając ją i mocno zderzając się z nią ramieniem. Również wyszła, wpierw kierując się do toalety.

            Kilka minut wcześniej, gdy Naruto popędził za Yahiko, jak się okazało szukali go rodzice. Razem z przyjacielem wkroczyli na salę, gdzie przywitał ich ostrzegawczy wrzask. Yahiko szybko się schylił widząc zbliżający się z wielką prędkością czarny przedmiot, który oczywiście trafił w Uzumakiego. Moment ciszy przerwał głośny śmiech Yahiko, jego kumpel leżał na podłodze jak kłoda, trzymając się za głowę. No wszyscy się śmiali, okazało się, że faceci bawili się w męską wersję kankana i jednemu wypadł but z nogi.

- Stary, nic ci nie jest? – zapytał zaśmiany Yahiko, pomagając mu wstać.

- Nic – rzekł męczeńsko, na jego czole momentalnie pojawiła się śliwa. Yahiko zaczął ją dotykać śmiejąc się jednocześnie. – Ała, kurwa.

- Aleś się jebnął – skomentował Yahiko zostając popchnięty przez rannego.

- Sorry, Uzumaki! Nie chciałem – powiedział podchodzący w jednym bucie Deidara z Itachim i Nagato obok. – Oddasz mi buta? – dodał głupio. Widząc zgubę w jego ręku.

- To twój? – zapytał… przyjebał tak mocno, że jeszcze nic nie ogarniał.

- Tak jego – potwierdził zaśmiany Itachi. – Tak mu nogi śmierdzą, że aż buty uciekają – sarknął, a wszyscy się z niego zaśmiali. Prychnął wściekle i zabrał buta.

- Szefowo, mam nadzieję, że dostanę podwyżkę – chłopaki zaśmiali się na nową ksywę przyjaciela, który dumnie odszedł, ale mógł sobie darować fochniętą minę i zarzucenie mocny ruchem głowy w tył, swoich włosów.

            Wtedy do paczki dołączyła Hinata, widząc nabytek na czole ukochanego, popadła w zatroskanie. Yahiko zaczął opowiadać jej przegraną przez nokaut i razem udali się po apteczkę. Natomiast Nagato z Itachim z pełną powagą eskortowali go do stolika. No byli już wstawieni, zachowywali się jakby Naruto był jakimś prezydentem. Podobało mu się.

- Ty z boku, rusz dupę! – zawołał Nagato, zaczął dość cicho i wszyscy usłyszeli „zboku, rusz dupę”. Jeszcze śmieszniej, że koleś tańczył z jego dziewczyną, Ayą. Przed nich weszła jakaś dwójka, dość grubszych mężczyzn, chcieli ich po prostu wyminąć, ale gdy skręcali w prawo to oni też i tak dalej.

- Kurwa, zjedzcie się nawzajem – warknął Itachi. Chłopaki zaczęli się z niego nabijać, co za agresja.

            Oczywiście ich za to przeprosił, nim ruszyli dalej. Odgryźli, że też takie będą mieć za dwadzieścia lat. Nie skomentowali, co się będą dogadywać? Usiedli przy nim, dotrzymując towarzystwa. Nagato patrzył na tamtych dwóch kolesi z wcześniej.

- Nie mam zamiaru być taki gruby – oznajmił przejęty, przyjaciele go wyśmiali.

- Tobie najwyżej grozi anoreksja – sarknął Itachi. – zawsze miałeś i nadal masz posturę modelki.

- Aya ci nie zazdrości? – dopytał blondyn przybijając z Uchihą żółwika.

            Dalszą rozmowę przerwała zbliżająca się Hinata z apteczką w ręce, ale nie ona opatrzyła studenta tylko jego matka. Po tym Minato oznajmił, że będą się już powoli zbierać. Jak było ustalone małżeństwo przenocuje u siostry Kushiny – Tsunade, a młodzież wróci do akademika.

- Uwaga prze państwa i Rin… moje kochanie, słoneczko, misiaczku – zaczął wyliczać stojący na scenie z piwem w ręku Obito. Ludzie chcieli zrzucić go ze sceny, ale pan młody ich powstrzymał. Rin plasnęła się w czoło, nie dość, że spity to jeszcze taki wstyd.

- Tobi, kurwa, weź przejdź do rzeczy – pospieszył Zetsu.

- OooKej – wystawił do niego swój kciuk. – Rin musiałaś czekać, aż dziesięć lat bym zaczął coś robić. A dzisiaj musiałaś znosić moje chlanko przez… przez… eee…

- Osiem godzin – zawołał Kakuzu.

- No właśnie! Osiem godzin bym nabrał odwagi, żeby cię poprosić i zapytać – zaczął i zszedł ze sceny podchodząc do dziewczyny, ujął jej dłoń.

- Obito, co ty odwalasz? Ale wiocha, lepiej nic nie… - ukląkł przed nią, z kieszeni wyciągając granatowe pudełeczko. – Co ty..?

- Kochanie, zechcesz spędzić ze mną resztę życia? Wyjdziesz za mnie? – zapytał z powagą, dziewczyna była w niemałym szoku, oczy szkliły się ze szczęścia.

            Z amoku wybudziły ją głośne nawoływanie zachęcające do zgody. Nie czekała długo tylko włożyła na palec  pierścionek z pudełka i wtuliła w Uchihę. Itachi westchnął ciężko, cieszył się, ale kolejne wesele się szykuję, a on już jest spłukany.

            Po godzinie rodzina Uzumaki z Hinatą już zakończyli zabawę odjeżdżając z Naruto jako kierowcą. Panna młoda nie puściła ich z pustymi rękoma, dała im opakowania z ciastem, a pan młody wcisnął przyjacielowi dwie butelki sake. Nagato dodał, że wpadnie do niego pomóc te flaszki opróżnić

            Od czasu wesela minął dobry miesiąc, czyli był właśnie początek czerwca. Wśród studentów rosło ogromne podenerwowanie – niedługo, sesja – egzaminy, zaliczenia, zarywanie nocy, taki już żywot studenta. Akurat teraz były ostatnie dwa tygodnie miesiąca, większość wybyła z akademika do domów, bądź rozerwać się chodząc po mieście. Tak czas spędzał Naruto wraz z swoją dziewczyną, w sumie wolałby siedzieć w swoim pokoju i miło spędzać czas na rozmowie czy tam ciszy. Ale Sasuke prosił… nie, nakazał mu wyjść, bo ma jakieś plany z Sakurą.

            Ostatnio była lekko przybita odwiedzinami swojej matki, ale nic nie chciała powiedzieć. No cóż, Uchiha nie jest jakiś nazbyt ciekawski, tak więc nie dopytywał. Właśnie czekał na nią, siedząc pod przystankiem, gdzie zaraz powinna nadjechać autobusem, wracając z praktyk w szpitalu. Nie musiał długo czekać, niestety jak na złość Sakurze towarzyszył Minoru. Jakby tego było mało, nie zauważyła go wychodząc z pojazdu.

- Haruno! – zawołał za nią.

- Sasuke? – zapytała zdziwiona, kiedy go przyuważyła. – Co ty tutaj robisz?

- Przyszedłem po ciebie. Widzę, że coś się do ciebie przyssało… znowu – wskazał głową na stojącego niedaleko kolegę.

- Przestań, zawsze mnie odprowadza. Bądź miły – poprosiła Sakura, podchodząc razem z nim do Minoru, który uśmiechał się głupkowato do siedzących niedaleko na ławce staruszek.

- No Minoru, weź idź zagadaj – namówił Sasuke, ale chłopak zaśmiał się wesoło.

- Mają obrączki na palcu – odgryzł, wchodząc w grę.

- I tak pewnie o tym nie pamiętają – zachęcał dalej, aż dostał w ramię od Sakury.

            Jej nie było do śmiechu, ona z jego przyjaciółek nie naśmiewa. Co z tego, że jego przyjaciele są ich wspólnymi? No dalsza wędrówka do domu przebiegła dość sympatycznie. Sasuke milczał, bo tematem był szpital i to co z nim związane, a on się na tym nie znał i miał to w dupie.

- Ej, a może przejdziemy się na basen? – wypalił Minoru.

- Jasne, nie mam teraz nic do roboty – oznajmiła z uśmiechem Sakura.

- Nie idziesz, bo zaplanowałem nam dzisiejszy dzień – odparł Uchiha,, uśmiechnąwszy się do niej lekko.

- A gdzie idziecie? – zaczął pytać jak gdyby nigdy nic Minoru. – Mogę  się dołączyć?

- Idziemy tam gdzie ciebie nie ma – warknął wymijając go i ciągnąc za sobą Sakurę. Czuł na sobie jak piorunuję go nieprzychylnym wzrokiem. Chętnie by ją zostawił, ale skoro już sobie coś ustalił to wolał tego dotrzymać. Do głowy wpadł mu pewien pomysł. – Ej, Kisuke! Jutro z Naruto idziemy wieczorem do knajpki, wybierzesz się z nami? – zielonooka spojrzała na niego ze zdziwieniem.

- Jasne – zawołał jak zawsze uśmiechnięty. – Dziewczyny też pójdą?

- Nie – odparł chłodno Sasuke. – To nara!

            Tym razem już odoszedł do akademika razem z różowowłosą w lepszych warunkach. Powinien czuć się zaszczycony, że spędzi jeden ze swoich bezwartościowych dni, z takimi fajnymi osobami, a ten wypytuję o dziewczyny. Chociaż ostatnio trochę się uspokoił z zalotami do Sakury i Hinaty. Wkurza teraz Tenten, a bardziej Nejiego. Coś ich łączy, może do wypadu dołączy Hyuuga i tak załagodzą swoje stosunki.

            Zaprowadził Sakurę do swojego pokoju, pustego pokoju. Mogli spędzić czas razem i w spokoju, ostatnimi czasy rzadko im się to zdarza. Naruto na szczęście posprzątał, albo raczej wcisnął w kąt to, co przeszkadza w poruszaniu, dzięki czemu było znośnie. Sakura zaczęła opowiadać po krótce o swoim dniu.

Musiał przyznać, że rzadko objawia swoje rozpuszczone cechy. One ujawniają się tylko na zakupach, ale tak bywa z kobietami. Leżał sobie na łóżku, a ona na jego kraju – dziwiło go, że nie wypytuje o nic, bo zawsze wolała gdzieś wyjść, niż siedzieć w akademiku. Opowiadała całą sobą, ale i tak miał dość gadania. Chwycił przedramię różowowłosej pociągając ją do siebie, w rezultacie leżała na nim.

- Sasuke, co robisz? To bolało – rzekła marszcząc brwi.

- Ciebie wszystko boli – odparł, jego głos był opatulony ciepłem, tak też się lekko uśmiechnął.

            Leżeli obok siebie, wpatrując w swe oczy. Wtedy Uchiha, pochwycił jej podbródek zbliżając do siebie i złączył z nią swe usta. Oddała się przyjemnej pieszczocie, przedłużając jej trwanie, wtopiła dłoń w czarne włosy chłopaka, podczas gdy on przybliżył do siebie jej ciało. Intymne dotyki prowadziły do jednego, oboje tego pragnęli, pragnęli siebie. Uchiha nasilił intensywność pocałunku, wzbogacając o zabawę językiem, naparł na nią swoim ciałem, uważając na jej delikatność. Ruchem ręki rozpinał suwakiem bluzę, która kolorem podkreślała jej oczy. Patrzył w nie szukając jakiegoś sprzeciwu, nie był typem osoby, która zrobiłaby to wbrew jej woli.

Sakura również wpatrywała się w hebanowe tęczówki, całkowicie się w nich zatracając. Dźwięk wolno rozpinanej bluzy zielonookiej, doprowadzał ją do podniecenia. Nie chciała mu pokazać swojego napalenia, ale wszystko spaliło na panewce, gdy z jej ust wydobyło się rozkoszne jęknięcie.

- Sasuke… - zaczęła, a na jej policzkach wstąpił delikatny rumieniec. – Zróbmy to – wyszeptała, chyba trochę obawiała się swojej śmiałości, że przez to ją odrzuci.

- Na pewno tego chcesz? – mimo swojego upewniania, muskał zachęcająco ustami jej szyję. Widział, że to doprowadza dziewczynę do szaleństwa. Tymczasem rozpiął jej bluzę i został zepchnięty na łóżko, tym samym zamieniając się z dziewczyną miejscami. Uśmiechnęli się do siebie ze zdecydowaniem.

- Umilimy sobie jeszcze czas – oznajmiła, wsuwając do kieszeni spodni chłopaka rękę. Nie wiedział o co chodzi, ale czuł ten dreszcz, czując w tych miejscach dotyk dziewczyny. Po chwili wyciągnęła jego telefon komórkowy. Chciał jakoś zareagować, ale położyła mu na ustach palec, klikając coś w telefonie. Po chwili położyła ją na parapecie na oknie za Uchihą, zaczęła z niej wydobywać się muzyka z playlisty chłopaka.

            Na tym nie kończyła, siedząc na nim okrakiem uwodziła go wzrokiem, zaczynając lekko kołysać biodrami na boki w rytm piosenki „Numb” zespołu Linkin Park. Z egzotycznymi ruchami ściągnęła z siebie już rozpiętą bluzę i rzuciła ją na podłogę. Następnie skrzyżowała ręce ujmując je na końcach koszuli, którą uniosła naprężając z podniecenia mięśnie brzucha. Została w koronkowym biustonoszu, który dodawał jej uroku.

To go jeszcze bardziej pobudziło i zachęciło do przejścia na akt miłosny. Przyciągnął do siebie Haruno, łapczywie wpijając się w jej usta, uniósł się do pozycji siedzącej, ściągając z siebie koszulkę. Natomiast ją posłał plecami na materac, zaborczo zdejmując z niej spodnie. Wtedy począł całować jej płaski brzuch, po chwili trafiając ustami w jej erogenne punkty, szedł w górę, aż natrafił na usta. Pieścił rękoma jej piersi, rozmiar nie miał dla niego znaczenia, ale nie obraziłby się za większe. Różowo włosa, wodziła opuszkami palców po jego plecach, drugą ręką ujęła jego kark. Rozkosz wypełniała jej ciało, ale do perfekcji jeszcze czegoś brakowało.

- Gotowa? – zapytał, przechodząc z ust, przez policzek do szyi, którą w podnieceniu zaciskała lekko. Nie mogła nic z siebie wydusić, więc przytaknęła miękkim mruknięciem.

            Tylko na to czekał, zrzucił z dziewczyny bieliznę, a z siebie również i dół ubrania, po czym wszedł w nią delikatnie. Nie była ciasna, to troszkę go zdziwiło, miała już kogoś? Nie mówiła, ale on też nie, przerwał swoje myśli zatracając się w tej chwili. Haruno w podnieceniu wbijała lekko chłopakowi w skórę paznokcie. Syknął cicho, nie zaprzestając poruszania się w niej. Było im niezwykle dobrze cała przyjemność, rozkosz eksplodowała. Pojękiwania dziewczyny były coraz to silniejsze, więc Sasuke blokował je pocałunkami. Po chwili w końcu wyszedł z dziewczyny, blokując w ten sposób spuszczenie się w niej, by nie wyszło z tego niespodzianki.

- Kurwa mać, było blisko – odetchnął czarnooki, po wyrzuceniu do kosza zużytej gumki, ułożył się obok swej partnerki. Powieki zaczynały jej się kleić, lecz uśmiech wciąż towarzyszył. – Zadowolona, księżniczko?

- Oczywiście mój księciu – odpowiedziała równie zadziornie. Gładził jej twarz, co wprawiało ją w przyjemne drżenie. Przez chwilę krzyżowali się wzrokiem, wzrokiem przepełnionym uczuciem.

- Nie mówiłaś, że miałaś kogoś przede mną – zaczął, trochę go to gryzło.

- Bo to była, jednorazowa pomyłka. Nie mówmy o tym – poprosiła, cmokając słodko jego wargi. Uległ i nie pytał dalej, zamierzali resztę nocy spędzić na tuleniu się, a może potem druga runda? Kto wie. Jednak po kilku sekundach ktoś zaczął szarpać za klamkę, a zza drzwi było słychać wrzaski.

- Ech?! Sasuke, kurwa weź otwieraj! – zawołał Naruto – Jesteś tam? Jesteś, słyszę cię! Otwieraj obsrańcu! – rozkazał waląc w drzwi, w końcu usłyszał szczęk otwierającego się zamku. Widok poczochranego i pół nagiego kolegi w ogóle go nie ruszył. – Nareszcie, odsuń się. Chcę wejść.

- Wybacz Naruto, ale nie wejdziesz – stwierdził uśmiechając się, jak przygłup. Już miał zamykać drzwi, kiedy zagrodziła mu to stopa blondyna.

- Co to ma przepraszam kurwa znaczyć „nie wejdziesz”? To mój pokój – naburmuszył się.

- Powiedzmy, że nie jestem sam.

- No weź, przyjaciela się wstydzisz? A może… zdradzasz Sakurę? – zapytał podejrzliwie.

- Ona jest ze mną, pajacu. Jesteśmy w trakcie – Naruto nadal nie łapał. – Po prostu przeszkadzasz.

- Czekaj, ale gdzie ja mam spać, jak nie u siebie?

- Idź do Hinaty i działaj – powiedział, ale blondyn nie odpuszczał. – Dobra, łap. – powiedział rzucając mu kwadratowe opakowanie. Potem wykorzystał moment nieuwagi i zamknął drzwi od pokoju.

            Okrutnie postąpił, ale chuj go to obchodzi, w zamian dał mu pasek gumek, aż pięć w jednym, ma zapas na cały okres studiów.

            Głupi Sasuke, uch jak on go wkurza! W następnym roku zmienia współlokatora, najlepiej na kogoś normalnego, może Gaara? Zapyta go. Ale to potem, chwilowo się zastanawiał, gdzie on ma niby spać? Poszedłby do Sabaku, ale tam jest Neji, a on chcę spać, a nie pilnować czy przypadkiem go nie udusi poduszką za bycie w związku z Hinatą. Poszedł do Kiby, ale ani jego, ani Shino nie było, pewnie znowu gdzieś imprezują, weterynaria to kierunek bardzo rozrywkowych ludzi. Chouji pojechał do domu, a Shikamaru u Temari, no kurwa jego mać. Faktycznie pójdzie do Hinaty…

- Cześć Naruto! – zawołał jakiś brązowowłosy chłopak, po chwili rozpoznał w nim Minoru, o nie. – Nie możesz zasnąć? – zapytał, no tak, dochodziła pierwsza..

- Nie interesuj się – odparł, wymijając go jak zwykle, ale wtedy pomyślał… przecież jest w piżamie, a wychodził z piętra dziewczyn… nie, nie przecież dopiero co odprowadził białooką do pokoju. – A ty… nie śpisz? – tak, zmuszał się do prowadzenia z nim dialogu.

- Dzięki za troskę – gdzie on widzi troskę? – jak odprowadziłeś Hinate to na chwilę z nią  pogadałem. Teraz zasnę, jak niemowlak – zapewnił z uśmiechem. Naruto ciskał w niego piorunami z oczu, jak on śmie być z jego, powtarzam jego dziewczyną sam na sam?! – Sakura chyba z Sasuke, pewnie dlatego nie śpisz, ale możesz u mnie spać – zaproponował, domyślając się wszystkiego. Jutro sobie pogawędzi z dziewczyną, zagłębiając się w szczegóły. Dziwak. – tylko ja śpię od strony ściany.

- Co kurwa? – już by przeżył to dzielenie z nim pokoju, ale łóżka?! Pojebało go? –To jakiś żart?

- Ech, no dobra to ty tam śpij, pewnie spadnę, ale będzie śmiesznie – powiedział niby z powagą i niby rozbawiony. Otworzył drzwi z pokoju i zapraszał do środka Naruto, ale już go przy nim nie było. Podrapał się w głowę z dezorientacji i wszedł do siebie.

            Uzumaki był już na piętrze dziewczyn, ani myśli być z tym świrem w jednym pokoju. Zapukał do drzwi, od mieszkania Hyuugi – nie otwierała. Pewnie śpi, cholera jasna! Nie będzie jej przecież budził, wszedłby cichaczem, ale by pewnie zawału dostała… może poczeka aż Kiba wróci z imprezy? Chociaż, jak tak się zastanowić to spanie z robakami Shino…

- Naruto, słyszysz mnie? – zawołała, lekko szturchając go w ramię. Wybudzony blondyn spojrzał na Hinate,,, zaskoczony, ale i uradowany. Będzie miał gdzie spać. – Dlaczego tu jesteś? Twój pokój jest na górze – oznajmiła z uśmiechem. Jej mokre włosy i przybory higieniczne sugerowały wizytę w łazience.

- No bo widzisz, jest problem…

            Zaczął wszystko wyjaśniać z czego dziewczyna śmiało chichotała, nie mogła inaczej, oczywiście otworzyła drzwi pokoju i wpuściła go do środka. Po chwili zaczęło jej się robić niezręcznie, niebieskooki nie miał w co się przebrać i… no super, rozmyślania dziewczyny przerwało śmiałe rozbieranie się Naruto, czuła, że się czerwieni i z trudem łapie oddech. Spojrzał na nią z uśmiechem, a ona natychmiastowo go wyminęła przechodząc do biurka, nawet nie mogła na niego spojrzeć. Pewnie zemdlałaby na jego widok w bokserkach i podkoszulku… nie! Skarciła się w myślach kręcąc głową. Wtem poczuła objęcie wokół jej pasa, przez ciało przeszedł przyjemny dreszcz, subtelnie obcałowywał jej kark, jednak się mu oparła.

- To… - odwróciła się zwiększając dystans, nic nie mogła poradzić na widoczne rumieńce. – ja będę spać na łóżku Sakury, a ty na moim, dobrze? – patrzyła gdzieś w ścianę za nim, to by ją zabiło.

- Ale...

- Dobranoc – wypaliła szybko idąc w stronę łóżka, ale zatrzymał ją zdecydowany uścisk za nadgarstek.

- Chwila – powiedział, ciągnąc ją do siebie. – Boisz się mnie czy co? ­ - zaśmiał się.

- Nie… ja tylko… jestem zmęczona. Wiesz, cały dzień byliśmy w centrum handlowym i… - przez swoje wytłumaczenia nawet nie zauważyła, kiedy zbliża się na łóżko. W mig potknęła się o przód mebla, pociągając przy tym na siebie chłopaka. -  Przepraszam.

- No, skoro już tu leżysz to będziemy spać razem – powiedział śmiało, posyłając jej wesoły uśmiech.

- Nie, zwabiłeś mnie tu podstępem! Złaź ze mnie – rozkazała, ale nic sobie z tego nie robił , przyblokował jej ręce dociskając nadgarstki na materac. – Naruto – jęknęła w dezaprobacie.

- Tak. Tak mam na imię – stwierdził, zaczynając ją czule całować w usta. Odwzajemniła, przestając się z nim szarpać  Ich języki rozpoczęły ponętny taniec, którym oboje się rozkoszowali. Po chwili białooka wyślizgnęła się z jego uścisku, lecz ku zdziwieniu Naruto tylko po to, by objąć go wokół szyi. Uśmiechnął się nie przerywając całusa i kolejny raz przymknął oczy.

            Po momencie uciekał ustami na policzek, a potem na szyję, Hinata nie opierała się zadanym pieszczotom, było jej dobrze. Naruto zaczął powoli rozpinać jej koszulę od piżamy i delikatnie muskać ustami część, gdzie wewnętrznie znajduje się przełyk. Granatowo włosa nie odrzucała go, ale zesztywniała. Czuła lęk, który sparaliżował jej ciało, definitywnie nie była gotowa na większe zbliżenie. Jednak nie przerwała, nie chciała kolejny raz zawieźć jego oczekiwań. Wszakże długo są razem, może chcieć czegoś więcej, a ona nic innego nie ma do zaoferowania. Jest beznadziejna.

            Przez przypadek dotknął jej ręki, drgnęła, miała ją zaciśniętą i sztywną. Od razu począł ją poluzować, aby nie wbijała w nią swoich paznokci. Ustami ponownie udał się w górę cmokając delikatnie jej usta. Spojrzał w jej zaszklone liliowe oczy z uczuciem.

- Hinata, wiesz  dobrze, że nie zrobiłbym nic, czego być nie chciała – uśmiechnął się ciepło, kładąc obok dziewczyny. – może się zapnij, przeziębisz się i co? – posłusznie uniosła się do siadu i zapinała guziki w koszuli.

- Przepraszam – wydusiła powstrzymując się od szlochania, szybko otarła o rękaw cieknące z oczu łzy. Był dla niej taki dobry, a ona nie może mu się nawet odwdzięczyć spędzając z nim upojną noc.

- Cicho już bądź – powiedział pociągając ją do siebie. – ale zostań ze mną w tej pozycji, przynajmniej póki nie zasnę, dobrze?

            Przytaknęła, chociaż tyle mogła zrobić. Przylgnęła do jego torsu i  zamknęła oczy, chyba z nim zostanie na resztę nocy. Naruto uśmiechnął się na okazaną  czułość i również oddał się w objęcia morfeusza. Nad ranem obojga obudziło pukanie do drzwi, mrużyli oczy z podenerwowania i dezaprobaty. Pospali by jeszcze.

- To pewnie Sakura – westchnął Naruto. – To ja się będę już zbierał.

            Po tym komunikacie Hinata wstała z łóżka. To było ciężkie, bo Naruto cały czas ją tam zatrzymywał, no ale podeszła do drzwi i zerknęła na chłopaka, który zakładał spodnie. W sumie dziwne, że Sakura po prostu nie weszła, ale nie wnika.

- Neji?! – szybko przymknęła drzwi zasłaniając widok na pokój.

- Dzień dobry, wpuścisz mnie? Mam sprawę – spróbował się delikatnie wepchnąć.

- Nie możesz… znaczy, nie teraz – uniósł w górę brew. – Sakura się przebiera, a to zajmuję.

Ucieszona wymyśloną wymówką, postanowiła trochę pociągnąć ten dialog i spławić Nejiego

- To ważne… - powiedział z przejęciem.

DATA

 20.07.2013 <- next :) (w ogóle, jak dla mnie za szybko wam te wakacje mijają :P)

OD AUTORKI

No rozdział zdecydowanie zbyt uczuciowy, najwyraźniej miałam takie dni pisząc go xD No to tak, dedykacja dla fanów SxS xD Tak się zastanawiam czy pisać wam co będzie w następnym rozdziale, bo pewnie niedługo mi się te poprzedzające rozdziały skończą xD Blogi nadrobię, jeszcze w tym tygodniu, obiecuję :) A i bardzo dziękuję za komenty, za to, że czytacie - mam taki zaciesz jak ktoś nowy wkracza w me progi ;D dziękuję, pozdrawiam was, kochani ;*

W NASTĘPNYM ODCINKU

Co Neji ma do przekazania Hinacie? Czy nakryję Naruto?

Lekka posiadówka u Deidary, jaki sekret wyjdzie na jaw?

Szpital, kto kogo odwiedza? Kto tam trafi?